Bij mijn ouweheer de
kasten uitmesten en opruimen. Zijn memory card laat het geregeld afweten. Als
zijn werkgeheugen volloopt, overstroomd of dichtslibt, is hij van alles kwijt. Hoe
minder ballast in huis, des te simpeler zijn levensavond. Technische
apparaten bedienen gaat nog slechts als er bij voorkeur één, maximaal twee,
handelingen te verrichten zijn. De combimagnetron is al vervangen door een
enkelvoudige met slechts één draaiknop. Daarbij komt het euvel dat hij weleens
vergeet dat zijn achter donker glas verborgen avondeten klaar staat. Voor de defecte decennia oude telefoon hebben we via via gelukkig een identiek versleten toestel kunnen opduikelen.
De audioset aanzetten is
net zo’n ding. Radio omtoetsen naar cd, cd uit het doosje halen, lade openen en
sluiten, cd uit lade verwisselen of nieuwe plaatsen, en het start knopje
indrukken om de cd af te spelen lukt allemaal niet meer. Opdat hij niet steeds
met zijn beperking wordt geconfronteerd wordt, ‘ontvreemd’ ik de cd’s. Voor de
oorlogsgeneratie is weggooien een doodzonde; alles moet bewaard blijven. Mocht
Q. er nog naar informeren dan hebben de schijfjes een prima herbestemming
gekregen.