zaterdag 14 mei 2016

Q-PARK


een korte pauze inlassen met kleindochter Pop om de dorst te lessen


Zoals de wind waait, waait mijn hoedje: pappi’s stemming verandert met het weer. Met volop zonneschijn kunnen zijn dagen niet stuk. Q. haalt als een tweede natuur zijn klompen, tuingereedschap en kunstmest (die ik ondanks hevig protest had mee verhuisd: ik ga NIET in de tuin werken!) uit de kast te voorschijn. Hij snoeit, harkt, schoffelt, bezemt, plant en giet van ’s morgens tot ‘s avonds in de parkachtige tuin van het Zorghuis. Hij werkt zich uit de naad en vindt het heerlijk. De verzorging uit hun zorgen tegenover mij. Ik wimpel ze af: ‘Laat hem maar, hier fleurt hij helemaal van op. En hij doet echt niets tegen zijn wil. Hij is in zijn element, doet waar hij goed in is en wordt overladen met complimentjes. Bovendien zomert het in ons kouwe kikkerlandje toch nooit onbeperkt.’
 


Het onkruid is gewied, de hosta’s golven, de lavendel geurt, de paden liggen strak in het gelid, de huismerel test de nieuwe tuinstoelen en pa poot een nieuwe lading perkgoed. Het is heerlijk om je nodig te voelen en gewaardeerd te worden, ook als je 88 bent. Om die reden doop ik de voormalige kloostertuin om tot: Q-park.